პიროვნების სოციალიზაცია თვითრეალიზაციის პროცესია, რადგან ის თითოეულ ადამიანს საშუალებას აძლევს არა მხოლოდ შეიძინოს გამოცდილება და სასარგებლო უნარები, არამედ გააცნობიეროს საკუთარი თავი და იპოვოს თავისი ადგილი საზოგადოებაში. სოციალიზაციისა და თვითრეალიზაციის საფუძვლის გაგება, როგორც ტრანსფორმაციული მოქმედება, ხელს შეუწყობს ამ პროცესის უკეთ გააზრებას.
სოციალიზაციის საფუძვლები
პიროვნების სოციალიზაცია არის პიროვნების ძირითადი პარამეტრების ჩამოყრის პროცესი განათლების, ტრენინგისა და სოციალური როლების ათვისების საფუძველზე. სწორედ სოციალიზაციის გზით ხდება ინდივიდის თვითრეალიზაცია, ანუ მის მიერ სოციალური გამოცდილების მემკვიდრეობა და ტრანსფორმაცია და მისი გარდაქმნა პიროვნულ დამოკიდებულებებში, შესაძლებლობებსა და უნარებში.
სოციალიზაციის პროცესის საფუძველია ადამიანის აქტიური ტრანსფორმაციული აქტივობა, რომელიც ეხმარება მას შეუერთდეს სოციალურ ცხოვრებას, დაეუფლოს პრაქტიკული საქმიანობის მეთოდებს და ჩამოაყალიბოს სოციალური კავშირები. არსებითად, სოციალიზაცია არის ინდივიდის თვითრეალიზაცია მისი საქმიანობის პროცესში. ამრიგად, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ სოციალიზაციის წარმატება დამოკიდებულია პიროვნების აქტიურ მონაწილეობაზე შემოქმედებითი ტრანსფორმაციის პროცესში. მას შემდეგ, რაც ადამიანის სოციალიზაცია მოიცავს ადამიანის ცხოვრების მთელ პერიოდს, აღმოჩნდა, რომ თვითრეალიზაციაც ყოველთვის გრძელდება. მაშინაც კი, თუ ადამიანს არ სურს შეცვალოს ან რამეში მიიღოს მონაწილეობა, ის მაინც გარკვეულწილად ხვდება საკუთარ თავს. ამასთან, თითოეული ადამიანი ამას განსხვავებულად აკეთებს, რაც განპირობებულია აღზრდით, კულტურითა და პიროვნული მახასიათებლებით.
თვითრეალიზაცია, როგორც ტრანსფორმაციული მოქმედება
თვითრეალიზაცია, რაც სოციალიზაციის ნაწილია, შეიძლება ადამიანის საჭიროება ვუწოდოთ, რაც მას ეხმარება პიროვნების გარდაქმნაში. ადამიანმა უნდა იპოვნოს თავისი ადგილი საზოგადოებაში და ცხოვრებაში, გამოხატოს თავი მსოფლიოში ყველაზე ნათლად და იგრძნოს კმაყოფილება რეალობისგან. ეს სურვილი უბიძგებს ინდივიდს, განავითაროს საკუთარი შესაძლებლობები და გამოიყენოს ისინი სხვების სასარგებლოდ, რითაც აჩვენებს მათ ძლიერ მხარეებს.
ამრიგად, სოციალიზაცია ინდივიდს ეხმარება საკუთარი თავის რეალიზებაში, საზოგადოებაში მიღებული ნორმებისა და ტენდენციების გამოყენებით. ხდება საზოგადოების ნაწილი, ადამიანი იწყებს მისი მორალური სტანდარტებისა და შეღავათების გაგებას, რაც მას საშუალებას აძლევს გამოიყენოს ეს ინფორმაცია საკუთარი მიზნებისთვის. ეს ხელს უწყობს ქცევის ყველაზე შესაფერისი ტაქტიკის შერჩევას, რომელსაც აღნიშნავენ სხვა პიროვნებები. ამასთან, თვითრეალიზაცია შეიძლება უფრო დაფარული იყოს. ადამიანის სოციალიზაციამ შეიძლება გამოავლინოს მისი მიდრეკილება უფრო მშვიდობიანი არსებობისკენ, ხოლო ადამიანისთვის მისი ადგილის ძიება წარმატებაში მდგომარეობს არა სხვების თვალში, არამედ საკუთარი თავის კომფორტულ განცდაში. ეს ყველაფერი საფუძველს იძლევა იმის დასაჯერებლად, რომ ადამიანის სოციალიზაცია თვითრეალიზაციის პროცესია, რაც ადამიანს ეხმარება საზოგადოებაში თავი ყველაზე კომფორტულად იგრძნოს.
