ფინანსური პოლიტიკა წარმოადგენს ფინანსური ურთიერთობების გამოყენების ზომებს, რომლებიც მიზნად ისახავს ქვეყნის ეკონომიკური და სოციალური საქმიანობის გაუმჯობესებას. მისი მთავარი ამოცანაა დასახული მიზნების მიღწევა სოციალურ-პოლიტიკურ და გარკვეულ ეკონომიკურ პირობებში.
ფინანსური პოლიტიკის ძირითადი კომპონენტები
საბიუჯეტო პოლიტიკა ემყარება სახელმწიფო ბიუჯეტის ფორმირებას და რეგულირებას ქვეყნის სოციალური და ეკონომიკური განვითარების უზრუნველსაყოფად, მართავს სახელმწიფო სესხს და გამოიყენება სხვადასხვა სახელმწიფო საჭიროებებისათვის - საგადასახადო შეღავათები, სუბსიდიები, სუბსიდიები.
საგადასახადო პოლიტიკა მიზნად ისახავს საგადასახადო სისტემის ფორმირებას, რის გამოც მიიღება დაგროვების სახსრები და რაციონალურად გამოიყენება, საგადასახადო შემოსავლების წილის გაზრდით ან შემცირებით, გადასახადის განაკვეთებისა და ტარიფების შეცვლით. მოსახლეობის ან ინდუსტრიული სექტორების გარკვეული ჯგუფების გადასახადისაგან გათავისუფლებით, ეს ხელს უწყობს ეკონომიკური პროცესების ჰარმონიზაციას და უზრუნველყოფს სოციალური პროგრამების განხორციელებას.
მონეტარული პოლიტიკა წარმოადგენს ზომების ერთობლიობას, რომელიც მიზნად ისახავს მონეტარული მიმოქცევის მოწესრიგებას, ფასების სტაბილურობისა და წარმოების ზრდის უზრუნველსაყოფად. ხელს უწყობს ქვეყნის ეკონომიკის ეროვნული ვალუტით უზრუნველყოფას, არეგულირებს მის ცირკულაციას ეკონომიკური ზრდის ზრდის, ინფლაციის შემცირებისა და ინვესტიციების მოზიდვის მიზნით. საბაჟო პოლიტიკა არის სახელმწიფოს საგარეო საქმიანობა, რომელიც არეგულირებს საქონლის ექსპორტისა და იმპორტის პირობებს. არეგულირებს საბაჟო გადასახადებს, ეხმარება ბიუჯეტის შევსებას და შიდა ეკონომიკის სტიმულირებას.
სესხის პოლიტიკაა სახელმწიფო ვალის მართვა, სახელმწიფო ვალის ვალდებულებების რეგულირება, თანხების შეგროვება, განთავსება და დაბრუნება, სესხების ვადების და მათი დაფარვის განსაზღვრა, გადახდისუნარიანობის უზრუნველყოფა და ნასესხები სახსრებიდან მოგება. საინვესტიციო პოლიტიკა - ინვესტორების მოზიდვა ქვეყნის ეკონომიკაში. გარდა ამისა, თავად სახელმწიფოს შეუძლია შეასრულოს ინვესტორი.
ფინანსური პოლიტიკის სახელმწიფო საქმიანობის მიმართულებები
ფინანსური ბაზრის ფინანსური პოლიტიკა მოიცავს ფინანსური საკითხების შესახებ საკანონმდებლო და მარეგულირებელი აქტების მიღებას, აგრეთვე ფინანსური აქტივების გამოშვებისა და მიმოქცევის რეგულირებას, ინვესტორთა უფლებების დაცვას და ფინანსურ კონტროლს. სადაზღვევო სფეროში ფინანსური პოლიტიკა მოიცავს სახელმწიფოს სადაზღვევო საქმიანობის საკანონმდებლო რეგულირებას, მიზნობრივი რეზერვების შექმნას, სადაზღვევო ხელშეკრულებებით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულებას და სადაზღვევო კომპანიების ფინანსურ საქმიანობაში სახელმწიფო ზედამხედველობის უზრუნველყოფას. სოციალურ სფეროში იგი არეგულირებს სადაზღვევო შენატანების ზომის, სხვადასხვა სახის სოციალური გადასახადებისა და კომპენსაციების დადგენას, სადაზღვევო რეზერვების შექმნას, აგრეთვე ახორციელებს სახელმწიფო კონტროლსა და ზედამხედველობას მიზნობრივ პროგრამებსა და ფონდებზე.
