წყალი არის ყველა ცოცხალი ორგანიზმის არსებობის წყარო. მცენარეებს არ შეუძლიათ ფუნქციონირება მათთვის საჭირო ტენიანობის გარეშე, ეს საჭიროა მრავალი პროცესისთვის, მათ შორის, რომლებიც უზრუნველყოფს მათ სასიცოცხლო აქტივობას.
წყალბადის და ჟანგბადის მარტივი კომბინაცია ხელს უწყობს სიცოცხლეს პლანეტა დედამიწაზე. გვალვის პირობებში საფრთხე შეექმნება ადამიანის, ცხოველებისა და მცენარეების არსებობას. მცენარეები შედგება წყლისა და მშრალი ნივთიერებებისგან (ყველაფერი დანარჩენი) და წყალი მათში არანაკლებ ოთხმოცი პროცენტია. მაგრამ ასეთი მაღალი ტენიანობის შემცველობაც კი არ არის საკმარისი სასიცოცხლო საქმიანობის შესანარჩუნებლად, ამიტომ მნიშვნელოვანია მისი გარედან მიღების პროცესი. მცენარეები იყენებენ წყალს მეტაბოლური და ფიზიოლოგიური ფუნქციონირებისთვის. მაგალითად, ტრანსპირაცია აორთქლებასთან ერთად იღებს შემოსული წყლის ოთხმოცდათვრამეტი პროცენტს. ტრანსპირაცია მცენარის სხეულისთვის წყლის გამოყენებით მშრალი ნივთიერების შექმნის პროცესია; მის გარეშე სასიცოცხლო აქტივობა შეუძლებელია. მისი წყალობით მცენარე იღებს საჭირო საკვებ ნივთიერებებს ზრდისა და განვითარებისათვის და ასევე გადააქვს მათ და აწვდის საჭირო ადგილას. აორთქლება შექმნილია თერმორეგულაციის შესანარჩუნებლად, ანუ თავიდან აცილების მიზნით, ტემპერატურის შენარჩუნება გარკვეულ საზღვრებში და ასევე ხელს უშლის ცილების განადგურებას გარემოს მაღალი ტემპერატურის ზემოქმედებით. მცენარეებში ქიმიური რეაქციები ხდება მხოლოდ ხსნარებში, რომელთა ძირითადი ნაწილია წყალი გამონაკლისი არც ფოტოინთეზის პროცესია - ნახშირორჟანგიდან და წყალიდან ორგანული ნივთიერებების წარმოქმნა მცენარეებში ქლოროფილის მონაწილეობით. ნებისმიერი მცენარე, რომელიც არ მიიღებს საჭირო რაოდენობის წყალს, თანდათან ქრება. თავდაპირველად, იგი კარგავს მიმზიდველ გარეგნობას, ქსოვილის ელასტიურობას. ეს ხდება იმიტომ, რომ ტენიანობის ნაკლებობა აიძულებს მას კონცენტრირება მოახდინოს ყველა სასიცოცხლო ძალების შიგნით (ფესვთა სისტემაში), ფოთლებზე დახარჯვის გარეშე. გარდა ამისა, მცენარე თანდათან იღუპება, ვერ იღებს საკვებ ნივთიერებებს და მიაქვს ისინი დანიშნულების ადგილამდე.