სახელმწიფო სტატისტიკის განვითარება და მისი წარმოშობის ისტორია განისაზღვრება სახელმწიფოს და საზოგადოების განვითარებით, მისი სოციალურ-ეკონომიკური საჭიროებებით. მე -18 საუკუნის ბოლოს რუსეთში პოლიტიკური სურათის ცვლილებამ პირდაპირ გავლენა მოახდინა რუსული სტატისტიკის ხასიათზე, ეს უფრო სრულად ასახავდა საზოგადოებრივი ცხოვრების და ეკონომიკის მდგომარეობას. ამჯერად დაიბადა პირველი სამეცნიერო სტატისტიკური მოვლენები.
სტატისტიკის აღმავლობის პერიოდი, როგორც მეცნიერება, გასული საუკუნის 40-50-იან წლებში დაეცა. რუსეთის დამატებითი დამსახურება იყო საბოლოო დასკვნა, პოლიტიკური და ეკონომიკური მიმართულების დამტკიცება და თეორიული მოვლენები გარკვეული სტატისტიკური კვლევების საფუძველი გახდა. იმ დროის სტატისტიკის ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპი იყო 1897 წელს რუსეთის იმპერიის მოსახლეობის აღწერა.
საწყის ეტაპზე საბჭოთა სტატისტიკა (1917-1930) გამოირჩეოდა განსაკუთრებული სიმძაფრით. ამ დროს ჩატარდა მრავალი აღწერა და გამოკითხვა. მხოლოდ 1920 წელს ჩატარდა 3 აღწერა: დემოგრაფიული და საყოველთაო აღწერა, სოფლის მეურნეობის აღწერა და სამრეწველო საწარმოების რეზიუმე.
სტატისტიკის მთავარი ამოცანაა მასობრივი პროცესებისა და ფენომენების კანონების შესწავლა, რომელშიც საზოგადოების ცხოვრებაა გამოხატული. ესენია საგარეო და საშინაო ვაჭრობა, წარმოება, მოხმარება, საქონლის ტრანსპორტირება და ა.შ. ყველა ჩამოთვლილი ფენომენი შედგება იდენტური ელემენტების მასისაგან, რომლებიც გაერთიანებულია ერთი თვისებრივი საფუძვლით, მაგრამ განსხვავდება რიგი მახასიათებლებით და ქმნის სტატისტიკურ აგრეგატს.
მიუხედავად იმისა, რომ სტატისტიკური პოპულაცია ერთი მთლიანობაა, იგი შედგება ცალკეული ერთეულებისაგან. მაგალითად, მოსახლეობის საყოველთაო აღწერის დროს, ნებისმიერი პირისთვის გროვდება ინფორმაცია მოქალაქეობის, დასაქმების, ასაკის და ა.შ. აღწერის პერიოდში მთელი მოსახლეობა სტატისტიკური აგრეგატია.
თანამედროვე სახელმწიფო სტატისტიკა წარმოადგენს სახელმწიფო რეგულირების სისტემის განუყოფელ ელემენტს, რაც მნიშვნელოვნად აძლიერებს მის ინტეგრირებულ ფუნქციას ქვეყნის მასშტაბის ინფორმაციული ინფრასტრუქტურის შექმნისას.
