ეკონომიკურმა კრიზისმა, რომელიც ბევრ ევროპულ ქვეყანას შეეხო, განსაკუთრებით მძიმე გავლენა მოახდინა საბერძნეთში. სხვადასხვა მიზეზების გამო, ამ სახელმწიფოს ვალი უცხოელი კრედიტორების მიმართ რამდენჯერმე მეტი იყო, ვიდრე საბერძნეთის მშპ. რა თქმა უნდა, საბერძნეთმა ვერ შეძლო ასეთი კოლოსალური თანხების გადახდა თავისთავად. დეფოლტის რეალური საფრთხე ემუქრება ქვეყანას.
2012 წლის გაზაფხულზე, კერძო უცხოელმა ინვესტორებმა, საბერძნეთის სახელმწიფო ვალის რესტრუქტურიზაციის საკითხზე ხანგრძლივი და დაძაბული მოლაპარაკებების შემდეგ, შეთანხმდნენ, რომ ჩამოწერეს დავალიანების 70%. ამან, რა თქმა უნდა, შეამსუბუქა ქვეყნის პოზიცია, მაგრამ მისი დავალიანება კვლავ მშპ-ს აღემატება ერთნახევარჯერ. ჯერ კიდევ არსებობს რეალური საფრთხე საბერძნეთის ევროზონის დატოვების შესახებ. ეს საფრთხეს უქმნის დიდ ფინანსურ ზარალს და პრობლემებს არა მხოლოდ საბერძნეთის, არამედ დიდი ევროპული ბანკებისათვის, რომლებსაც აქვთ ბერძნული ფასიანი ქაღალდები. ყოველივე ამის შემდეგ, მაშინ ისინი არ ღირს არაფერი! გარდა ამისა, რეალური საშიშროებაა, რომ სიტუაცია ევროკავშირის სხვა პრობლემურ ქვეყნებში მკვეთრად გამწვავდება ჯაჭვის გასწვრივ, პირველ რიგში ესპანეთში, იტალიასა და პორტუგალიაში.
უცხოელი გამსესხებლები შემდგომ დახმარებას განაპირობებენ მრავალი პირობით. მათი აზრით, ქვეყნის დეფოლტისგან და ევროზონიდან შესაძლო გასვლისაგან გადარჩენის მიზნით, საბერძნეთის მთავრობასა და ხალხს მოუწევთ შეთანხმდნენ მტკივნეულ და არაპოპულარულ ზომებზე. მათ შორის: სოციალური შეღავათების მნიშვნელოვანი შემცირება, შეღავათები, მთავრობის ხარჯების მკვეთრი შემცირება, საპენსიო ასაკის ზრდა როგორც მამაკაცებისთვის, ასევე ქალებისთვის.
გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის მთავრობამ, ევროკავშირის მთავარმა "დონორმა", განსაკუთრებით მკაცრი მოთხოვნები წამოაყენა და დაჟინებით მოითხოვა, რომ საბერძნეთის მთავრობამ მკვეთრად უნდა გააძლიეროს ბრძოლა გადასახადების თავიდან აცილებისა და მისი მოქალაქეების დამოკიდებულ სენტიმენტებთან. მათი თქმით, ბერძნებმა საბოლოოდ უნდა გაიგონ, რომ ევროკავშირის (სინამდვილეში, FRG) მოთმინება და კეთილშობილება არ არის უსაზღვრო, მათ უნდა ისწავლონ ცხოვრება თავიანთ შესაძლებლობებში, უფრო მეტი ფულის შოვნა და ნაკლები დახარჯვა. გარკვეულ მომენტებში საკითხი მიაღწია მოთხოვნების დონემდე, რომ საბერძნეთის მთავრობა ამიერიდან უნდა შეთანხმებულიყო უცხოელი კრედიტორებისთვის ხარჯების ყველა საკითხზე, ანუ, ფაქტობრივად, უარი თქვას სახელმწიფო სუვერენიტეტის ნაწილზე.
საბერძნეთის მთავრობა იძულებული გახდა მრავალი არაპოპულარული ზომების მიღება. კერძოდ, მნიშვნელოვნად შემცირდა სოციალური გადასახადები, შემცირდა პენსიების ზომა. გადაწყდა საპენსიო ასაკის გაზრდა. ამან პროტესტისა და არეულობების ტალღა გამოიწვია, რაც განსაკუთრებით ძლიერი იყო საბერძნეთის დედაქალაქ ათენში. რა მოხდება შემდეგ და რა ახალ დათმობებს გააკეთებენ ბერძნები კრედიტორების წინაშე, უახლოეს მომავალში გამოჩნდება.
