კაცობრიობის მთელი არსებობის მანძილზე, მწერლები, მხატვრები და ფილოსოფოსები თავიანთ ნამუშევრებში ცდილობენ აჩვენონ რამდენად მძიმეა ადამიანის სიცოცხლე, რამდენად სასტიკი და მკაცრი ბედი ეწევა ხალხს. მაგრამ მართლა ასეა?
რწმენა, რომ ცხოვრება რთულია, ადამიანებში ჯერ კიდევ ბავშვობიდან იწყება. მშობლების სიტყვები, უახლოესი გარემოს განცხადებები, საკუთარი უმწეობა (ცხოვრების სიმძიმის გამო, არამედ ასაკობრივი მაჩვენებლების გამო), საბოლოოდ, ბავშვთა ზღაპრებიც კი არწმუნებენ მზარდ პიროვნებას, რომ ცხოვრება და სირთულეები განუყოფელი ცნებებია. ყველას არ ექვემდებარება ადრეულ ბავშვობაში ნასწავლ "ჭეშმარიტებებს" ანალიზსა და ეჭვს.
ადამიანთა უმრავლესობის მძიმე ცხოვრების კიდევ ერთი მიზეზი მათ გონებაში მდგომარეობს. მართლაც, ბევრი ვერ ხვდება, რომ წარმოქმნილი სირთულეები რეალურად შექმნილია იმისთვის, რომ ადამიანი თვითგანვითარდეს. ბუნებრივია, რომ სასჯელებით სავსე ცხოვრება რთული იქნება.
გამოჩენილი ადამიანების გამორჩეული თვისება, რომლებმაც აღიარებას და პოპულარობას მიაღწიეს, არის მათი განსაკუთრებული დამოკიდებულება სირთულეებისადმი, რაც შეიძლება წარმოდგენილი იყოს ფორმულის "გამოწვევა, ბრძოლა და გამარჯვება" ფორმით. მართლაც, როგორც ჩანს, ბევრი წარმატებული ადამიანი სპეციალურად ეძებს სირთულეებს, უპირისპირდება მათ და მტკიცედ გადალახავს მათ.
გამოთქმა "როგორ ასახელებთ ნავს - ასე ის მოძრაობს" ძალიან ნათლად ასახავს ისეთი ფენომენის წარმოშობას, როგორიცაა მძიმე ცხოვრება. ზემოთ აღწერილი ფაქტორების ზემოქმედებით ადამიანები ქვეცნობიერად იწყებენ საკუთარი თავის დაპროგრამებას, რომ ცხოვრება რთულია. და ქვეცნობიერი უფრო და უფრო მეტ დასტურად იპოვის ამ ფაქტს.
მაგრამ რამდენიმე ადამიანი მიზანმიმართულად და ზედმიწევნით აანალიზებს მათ ცხოვრებას ზუსტად ამაზე პირადი პასუხისმგებლობის თვალსაზრისით. ასეთ აზრებს ცარიელ ფილოსოფიად თვლიან, ადამიანები პასუხისმგებლობას საკუთარი თავისგან საზოგადოებაზე, ძალაზე, ბუნებაზე და ბედზე გადააქვთ და არ სურთ აღიარონ, რომ მათ თავიანთი მრავალი უბედურების ბრალი აქვთ.
ფრაზა "ცხოვრება რთულია" პოპულარულია, რადგან ეს დიდი საბაბია თქვენი წარუმატებლობისთვის. მაგრამ აზროვნების ეს გზა ყოველწლიურად უფრო შორს მიაქვს ადამიანს წარმატებისა და კეთილდღეობისგან.
