უფრო და უფრო მეტ ადამიანს უყვარს სხვადასხვა აღმოსავლური პრაქტიკა, რომლებიც ეძებენ გზას თავი დააღწიონ რუტინულ და ყოველდღიურ ცხოვრებას. მედიტაცია ბევრისთვის ნამდვილი აღმოჩენა ხდება.
შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მედიტაცია არის სუფთა ცნობიერების მდგომარეობა, რომელიც არ შეიცავს შინაარსს. თანამედროვე ადამიანის ცნობიერება გადავსებულია უმნიშვნელო წვრილმანი მოსაზრებებით, სისულელეებით, ის ჰგავს მტვერის ფენით დაფარულ სარკეს. ეს ფენები არ გაძლევთ საშუალებას დაინახოთ თქვენი რეალური, ნამდვილი მე-ს ანარეკლი. ბევრმა არც კი იცის ვინ არიან სინამდვილეში. მედიტაცია დაგეხმარებათ შეიძინოთ ეს ღირებული ცოდნა, მოიშოროთ მტვერი და გადახედოთ თქვენს ანარეკლს.
მედიტაცია, გარკვეული გაგებით, შეიძლება გონების წინააღმდეგი იყოს. გონება მუდმივი ბრბოა, ადამიანი აანალიზებს თავის სურვილებს, ცდილობს აზროვნების, მოგონებების, ამბიციების სისტემატიზაციას. ნებისმიერი ადამიანის ტვინი მუდმივად მუშაობს, თუნდაც სიზმარში, რაც სიზმრებს და კოშმარებს იწვევს. მედიტაცია არის მდგომარეობა, რომელიც საშუალებას გაძლევთ ამაღლდეთ ამ მუდმივი უშედეგოდ, გადალახოთ ჩვეულებრივი ჩარჩოები.
ფიქრების ნაკლებობა, აურზაური, ცნობიერების დუმილი - ეს არის მედიტაცია. ამ მდგომარეობაშია რაც შეიძლება მაქსიმალურად მიუახლოვდეს აბსოლუტური ჭეშმარიტების გაგებას. მედიტაციას არ შეიძლება მიუდგეს გონივრული თვალსაზრისით, რადგან ის ეწინააღმდეგება მას და უარყოფს კიდეც მას. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ადამიანი აცნობიერებს რა არის მედიტაცია, როდესაც გააცნობიერებს უძველესი გამოთქმის”ვფიქრობ, ასე რომ ვარსებობ” სიყალბეს.
რაც უფრო ღრმაა მედიტაცია, მით უფრო ნათელი ხდება, რომ ადამიანი არ არის მისი გონება. ამ მომენტში ჩნდება აბსოლუტური დუმილის, სიჩუმის მომენტები, ჩნდება სუფთა სივრცის შეგრძნება. ამ მდგომარეობაშია, რომ ადამიანს შეუძლია გაარკვიოს ვინ არის ის და რატომ არსებობს. თანამედროვე ადამიანისთვის ამ მდგომარეობაში შესვლა საკმაოდ რთულია, ამის მისაღწევად ბევრს წლები სჭირდება, მაგრამ შედეგი თითქმის ყოველთვის ღირს ხანგრძლივი ვარჯიშისთვის.
უნდა გვესმოდეს, რომ მედიტაცია არავითარ შემთხვევაში არ არის კონცენტრაცია. კონცენტრაციისთვის ხომ უნდა არსებობდეს კონცენტრაციის ობიექტი. მედიტაცია ცდილობს შეძლებისდაგვარად გადაადგილდეს ობიექტების, საზღვრების იდეიდან. მედიტაციის პირობებში არ შეიძლება იყოს ზღვარი "მე" -სა და "სამყაროს" შორის ან "შიგნით" და "გარეთ" შორის. კონცენტრაცია, მედიტაციისგან განსხვავებით, იწვევს დაღლილობას და გონებას ასცდის. ნებისმიერი კონცენტრაცია არის მდგომარეობა, რომლის მიღწევა შესაძლებელია მხოლოდ მოკლე დროში. მედიტაცია არის სამყაროს შესახებ ჩვეულებრივი იდეებისგან განთავისუფლების პროცესი და ეს პროცესი არ ხდება ცნობიერ დონეზე, გონების ჩართვის გარეშე.
