სირიას, თურქეთსა და ერაყს შორის ურთიერთობები სულ უფრო მძაფრდება. ქვეყნებს შორის კონფლიქტმა უკვე გამოიწვია მრავალი ადამიანის სიკვდილი და მომავალში შეიძლება ომის მიზეზიც კი გახდეს. ისედაც უსიამოვნო ვითარებას კიდევ უფრო ართულებს აშშ-ს სახელმწიფო მდივნის ჰილარი კლინტონის ჩარევა ამ სამი სახელმწიფოს პოლიტიკაში.
თურქეთსა და სირიას შორის დაპირისპირება მრავალი წლის წინ დაიწყო. შედარებით ბოლოდროინდელი კრიზისი მოიცავს კონფლიქტს, რომელიც 1998 წელს მოხდა. მაშინ სირია და თურქეთი ომის პირას იყვნენ, იმის გამო, რომ ქურთისტანის მუშათა პარტიის ლიდერს დამასკოში შეაფარეს თავი. სამწუხაროდ, ქურთების პრობლემა საბოლოოდ არასოდეს მოგვარებულა. ამ დროისთვის ამ ხალხის წარმომადგენლები ცხოვრობენ სამხრეთ-აღმოსავლეთ თურქეთში, დასავლეთ ერაყში და ჩრდილო-აღმოსავლეთ სირიაში. მათი სურვილი მიაღწიონ დამოუკიდებლობას და შექმნან საკუთარი სახელმწიფო, მკვეთრად გაუარესდა ურთიერთობა ამ სამ ქვეყანას შორის.
მთავარი პრობლემა ის არის, რომ თურქეთი, მეზობლებისგან განსხვავებით, ძალიან მტკიცედ არის განწყობილი ქურთების მიმართ და აპირებს მიაღწიოს მათ სრულ ასიმილაციას თურქებთან ან განადგურებას. პირიქით, სირია ამას ხელს უშლის და ერაყმა ქურთებიც კი უზრუნველყო საკუთარი ბაზით, საიდანაც, თურქეთის მთავრობის განცხადებით, PKK აწარმოებს სამხედრო ოპერაციებს. 2012 წლის აგვისტოში თურქეთის მთავრობამ სირიიდან და ერაყიდან ჩამოსული ქურთებიც კი დაადანაშაულა თავდასხმების განხორციელებაში. ჰილარი კლინტონი ღიად უჭერდა მხარს თურქეთის პოზიციას და მზადყოფნაც კი გამოთქვა, რომ დაეხმაროს”სირიის პრობლემის მოგვარებაში”.
თურქეთსა და სირიას შორის კიდევ ერთი კონფლიქტი გაჩაღდა, როდესაც 2011 წელს სირიელი ლტოლვილები, რომლებიც მთავრობის რეპრესიებს გაექცნენ, მეზობელ სახელმწიფოში მივიდნენ. თავდაპირველად, თურქები ჰუმანიტარულ დახმარებას უწევდნენ ლტოლვილებს, მაგრამ როდესაც აღმოჩნდა, რომ სირიის რამდენიმე რეგიონი ქურთების მმართველობაში იყო, თურქეთმა შეიცვალა პოზიცია და მისმა მთავრობამ სამხედრო ინტერვენციის შესაძლებლობაც კი გამოაცხადა სირია.
ურთიერთობები თურქეთსა და ერაყს შორის ასევე არ ვითარდება საუკეთესო გზით. 2012 წლის აპრილში კონფლიქტი აშკარად გამოიკვეთა, როდესაც ერაყის პრემიერ მინისტრმა ნური ელ-მალიკიმ თურქეთი ოფიციალურად გამოაცხადა მტრად. მანამდე თურქეთის პრემიერ-მინისტრმა ერდოღანმა საკუთარ თავს ნება დართო გააკეთოს უფრო თავშეკავებული, თუმცა არც თუ ისე სასიამოვნო კომენტარი ერაყის მთავრობის შესახებ, მაგრამ მან ასეთი ხმამაღალი განცხადებები არ გააკეთა. თავიანთი პოზიციის ხაზგასასმელად, ერაყის ხელისუფლებამ შეაჩერა თურქეთისთვის ნავთობის მიწოდება. და ბოლოს, სიტუაცია კიდევ უფრო რთულდება იმით, რომ ერაყში არსებული პრობლემებია, რაც თურქეთის მთავრობას არ აძლევს შესაძლებლობას გადასცეს ჯარი და დაიწყოს ღია სამხედრო შეტევა სირიაში.
