დასრულებული აქვს ხელოვნების ნიმუში, ავტორი, როგორც წესი, კრიტიკულად აფასებს თავისი მუშაობის შედეგს. ტექსტის გადასინჯვისას, ზოგჯერ გსურთ წიგნს უფრო მეტი ექსპრესიულობა მიანიჭოთ, რათა მკითხველს გადასცეთ იდეის ძირითადი იდეა და თავისებურებები. ამაში დაგეხმარებათ მოკლე და ხატოვანი ეპიგრაფი.
რა არის ეპიგრაფი
ეპიგრაფი ჩვეულებრივ ეწოდება ტენიან აფორიზმს, დიქტუმს, ციტატას ცნობილი ავტორის ნაწარმოებიდან ან ანდაზას, რომლითაც იწყება ნაწარმოები. ასეთი ჩანართი მოთავსებულია ესეს დასაწყისში ან მისი თითოეული ცალკეული ნაწილის წინ. სწორად შერჩეული ეპიგრაფი ასახავს ნაწარმოების მნიშვნელობას, მიუთითებს მის სულზე, გამოხატავს ავტორის დამოკიდებულებას მისი შემოქმედებისადმი.
ეპიგრაფიკის გამოყენება ლიტერატურულ ნაწარმოებებში არ არის სავალდებულო ნორმა. შეიცვალა საზოგადოებრივი განწყობილება, ლიტერატურული ტრადიციები და მათთან ერთად მოვიდა მოდაში ეპიგრაფიკები, რომლებიც ფართო გამოყენებიდან გამოვიდა. ამ მოკლე ტექსტის გამოყენების უფლება მთლიანად ავტორის შეხედულებისამებრ არის. მხოლოდ მას შეუძლია გადაწყვიტოს, შეუძლია თუ არა ეპიგრაფი დაეხმაროს მკითხველს, უკეთ გაიგოს ესეებში ჩასმული აზრები.
ჩვეულებრივ, ეპიგრაფი მზადდება ფურცლის მარჯვენა მხარეს ან მარცხენა მხარეს მნიშვნელოვანი ჩაღრმავებით, ბრჭყალების გამოყენების გარეშე. ითვლება, რომ ტექსტის ამ ნაწილმა არ უნდა დაიკავოს გვერდის სიგანის ნახევარზე მეტს. თუ ციტირების ფორმის ეპიგრაფი აქვს ავტორის გვარი და ინიციალები, ისინი ჩვეულებრივ ბოლომდე არ აყენებენ მათ. ეპიგრაფიკის აკრეფისთვის გამოყენებული შრიფტის ზომა უნდა შეესაბამებოდეს ნაწარმოების მთავარ ტექსტს ან ზომით ოდნავ მცირე.
როგორ ავირჩიოთ სწორი ეპიგრაფი
სხვა ავტორთა ნამუშევრების ციტატები ყველაზე ფართოდ გამოიყენება როგორც ნამუშევრების ეპიგრაფიკა. ამგვარი მონაკვეთის არჩევისას უნდა ისწრაფვოდეს, რომ ის რაც შეიძლება მოკლე და მოკლე იყოს, მაგრამ ამავე დროს ზუსტად ასახავდეს ავტორის აზრს. ძნელად აქვს აზრი ფართო და გრძელი ციტატების ციტირებას. ეპიგრაფიკის უპირატესობა არის აზრის გამოხატვის მოკლეობა და სიზუსტე.
ძალიან ფართო შესაძლებლობებს იძლევა აფორიზმების გამოყენება, რაც ყველაზე ხშირად გაგებულია როგორც დიდი ადამიანების ფიგურალური გამონათქვამები. მეცნიერის, გამოჩენილი მწერლის ან საზოგადო მოღვაწის აფორიზმი აერთიანებს აზროვნების ექსპრესიულობასა და სისრულეს. ამასთან, არავინ აუკრძალავს ავტორს თვითონ გამოაცხადოს აფორიაქება. თუკი ეს წარმატებული იქნება, მკითხველი არ მოსთხოვს ავტორისგან ცნობას, რომელიც დაადასტურებს, რომ იგი მსოფლიოში ცნობილი, საზოგადოებაში პატივსაცემია.
ანდაზები, გამონათქვამები, ხუმრობები და ხალხური შემოქმედების სხვა მცირე ფორმები ასევე შეიძლება ფართოდ იქნას გამოყენებული ეპიგრაფიკის დიზაინში. ასეთი გამონათქვამების სპექტრი საკმაოდ ფართოა, ამიტომ თითოეულ ავტორს შეუძლია აირჩიოს ხალხური ეპიგრაფი თავისი ნაწარმოებისთვის, რომელიც ყველაზე მეტად ასახავს იმ ტექსტის იმ მახასიათებლებს, რომელთა გაცნობაც აპირებს მკითხველს. მხოლოდ მნიშვნელოვანია, რომ ანდაზა ან გამონათქვამი შერწყმდეს წერის ზოგად სტილს და არ გავიდნენ სემანტიკური დიაპაზონიდან.
