ტყე მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ადამიანის ცხოვრებაში. ეს უკვე დიდი ხანია იყო ადგილი, სადაც ხალხმა ნახა საკვები, სამშენებლო მასალები, სამკურნალო ნედლეული. დროთა განმავლობაში ტყის მიწებმა უფრო ფართო ეკონომიკური მნიშვნელობა შეიძინა. გაჩნდა ტყეების და მასთან დაკავშირებული რესურსების შენარჩუნების პრობლემა.
ცივილიზაციის დამოკიდებულება ტყის მიმართ ნებისმიერ დროს განისაზღვრებოდა კაცობრიობის რესურსების საჭიროებებით. საზოგადოების ჩამოყალიბების პირველ ეტაპზე ტყის რესურსები უსაზღვრო ჩანდა. აქ ადამიანები ნადირობდნენ გარეულ ცხოველებზე, საკუთარ თავს და ნათესავებს საკვებითაც ამარაგებდნენ. ხეები საწვავის წყაროდ იქცა და ძვირფას მასალას აწვდიდა საცხოვრებლებისა და შენობა – ნაგებობების მშენებლობას. ტყეში ადამიანს ნახავდა სოკო, კენკრა, სამკურნალო მცენარეები.
განვითარების გარკვეულ ეტაპზე ადამიანი შეგროვებიდან და ნადირობიდან გადავიდა მეურნეობაში. ამისათვის საჭიროა ფართო მიწა. ცივილიზაციის ზეწოლის ქვეშ, რომელსაც ნაყოფიერი ნიადაგები სჭირდებოდა, ტყემ უკან დახევა დაიწყო. მოჭრილი იქნა მისი უზარმაზარი ადგილები, ტყეების, სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის, სახნავი მიწების და პირუტყვის საძოვრების ადგილები გაჩნდა.
ტყის მცენარეულობის განადგურება პირდაპირ კავშირში იყო ხეზე მოთხოვნის გაზრდასთან. ტყე ძალიან ღირებული ეკონომიკური რესურსი გახდა. საცხოვრებელი და კომერციული შენობები, ტექნიკური ობიექტები, მაგალითად, ხიდები და ციხესიმაგრეების კედლები აშენდა სხვადასხვა სახის ხისგან. ბევრი ხე გამოიყენეს გემების ასაშენებლად. დღესაც, ხე კვლავ ფართოდ გამოიყენება, როგორც შედარებით იაფი საწვავი, განსაკუთრებით სოფლად.
აქტიურმა ეკონომიკურმა საქმიანობამ, რამაც გამოიწვია ტყის მთელი ტრაქტის განადგურება, ხალხს დააფიქრა ტყის რესურსების აღსადგენად ზომების მიღებაზე. მაგალითად, გერმანიაში, მე -18 საუკუნისთვის დაწესდა მოთხოვნა ტყის მოშენება ნარჩენების პლანტაციების ადგილას. ხის სავაჭრო ობიექტებმა სერიოზული ჯარიმების გამო იძულებულნი გახდნენ მიიღონ ზომები ტყეებში არსებული რესურსების რაციონალური გამოყენებისათვის.
საზოგადოებაში ერთ-ერთი გავრცელებული მცდარი შეხედულებაა ის, რომ პლანეტაზე ტყის ფართობი გაუთავებელია. ამასთან, ეს სიმართლისგან შორს არის. ტყის მცენარეულობით დაკავებული ადგილები ახლა ძლიერ გამოიფიტა. ეს არანაკლებ გამოწვეულია იმით, რომ სატყეო მეურნეობა მიზნად ისახავს მოკლევადიანი ეკონომიკური სარგებლის მოპოვებას. ტყის რესურსების არაგონივრული გამოყენება იწვევს ტყის გარემოს ფორმირების, დამცავი და ესთეტიკური თვისებების შემცირებას.
რუსეთში ტყეებისა და ტყის რესურსების გამოყენების სამართლებრივი საფუძვლები მოცემულია რუსეთის ფედერაციის სატყეო კოდექსში. იგი ასევე ასახავს საქმიანობის სფეროებს, რომლებიც ნებადართულია კანონით. ეს მოიცავს ჭრას, ხის დამუშავებას, კვების რესურსებისა და სამკურნალო მცენარეების შეგროვებას, ნადირობასა და ნადირობას. ასეთი საქმიანობის ჩასატარებლად შეიძლება შეიქმნას სამრეწველო და კომერციული საწარმოები.
ტყეების გამოყენების ობიექტად მიჩნევა, სახელმწიფო ცდილობს შეზღუდოს ან მთლიანად გამორიცხოს მწვანე ზონის გარკვეულ ადგილებში ეკონომიკური საქმიანობის განხორციელება. ტყის კომერციული და სამრეწველო გამოყენება ექვემდებარება სატყეო მეურნეობის პასუხისმგებელ სახელმწიფო სტრუქტურებს. ტყის მართვა ემყარება მდგრადი განვითარების პრინციპებს და ტყის ფონდის განახლებას.
