სოციალურ-ფსიქოლოგიური ცოდნა წარმოიშვა ცივილიზაციის გარიჟრაჟზე, როდესაც კოლექტიური ცხოვრების პირველი ფორმები გამოჩნდა. ადრეულ რელიგიურ მოძრაობებში მღვდლები იყენებდნენ ბრბოს კონტროლის ტექნიკას, აინფიცირებდნენ მასობრივი განწყობის მქონე ადამიანთა დიდ ჯგუფებს. ამის შემდგომ, სოციალურ ქცევასთან დაკავშირებული იდეები საფუძვლად დაედო ფილოსოფიას. მაგრამ სოციალურმა ფსიქოლოგიამ დამოუკიდებელ მეცნიერებად ჩამოყალიბდა მხოლოდ მე -20 საუკუნის დასაწყისში.
ხალხის ცხოვრება ასე თუ ისე ხდება გუნდში. ამისათვის საჭიროა ინდივიდების და ჯგუფების ქცევის რეგულირება, ეფექტური კომუნიკაციის უნარი და საზოგადოების სხვა წევრებთან ურთიერთობა. სხვადასხვა რიტუალები, ცერემონიები და აკრძალვები თაობიდან თაობას გადაეცემოდა, რომელთა დახმარებით საზოგადოებამ შეინარჩუნა სოციალური წონასწორობა. ცოდნა ინდივიდსა და ჯგუფს შორის ურთიერთქმედების ნიმუშების შესახებ თანდათან ჩამოყალიბდა სოციალურ ფილოსოფიაში.
XIX საუკუნის მეორე ნახევარში ფილოსოფიური ცოდნიდან წარმოიშვა რამდენიმე სოციალური დისციპლინა, რომელსაც შესწავლის სხვადასხვა საგანი ჰქონდა. ასე გაჩნდა ანთროპოლოგია, ეთნოლოგია, სოციოლოგია, სოციალური ფილოსოფია და ფსიქოლოგია. ეს დისციპლინები წარმოიშვა და განვითარდა ჰუმანიტარული ცოდნის ზოგად ნაკადში, აითვისა საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებიდან მიღებული უახლესი მონაცემები.
ფსიქოლოგიის სხვა სფეროებთან ერთად ჩამოყალიბდა ცალკეული დისციპლინა, რომლის ფოკუსირება იყო ინდივიდუალური ქცევა დიდ და მცირე ჯგუფებში. 1908 წელს ამ თემაზე თითქმის ერთდროულად გამოიცა სამი სახელმძღვანელო ამ თემაზე. ითვლება, რომ სწორედ მათში გაჩნდა პირველად კომბინაცია "სოციალური ფსიქოლოგია".
1924 წელს გამოიცა ფ. ოლპორტის დიდი პროგრამა "სოციალური ფსიქოლოგია", რომელიც მეცნიერების ისტორიკოსების აზრით, მოწმობს ახალი ფსიქოლოგიური დისციპლინის სრულ ფორმირებას. ეს ნაშრომი განსხვავდებოდა წინა სახელმძღვანელოებისგან უფრო თანამედროვე იდეებით, იმ დებულებებთან ახლოს, რომლებიც საფუძვლად დაედო ამჟამინდელ სოციალურ ფსიქოლოგიას.
სოციალური ფსიქოლოგიის დაარსების დღიდან მასში აშკარად გამოიყოფა ორი დარგი - სოციოლოგიური და ფსიქოლოგიური. ამ ორ მიკერძოებას ახასიათებს სხვადასხვა მიდგომები სოციალურ-ფსიქოლოგიური მოვლენების ბუნების გაგებაში. გასული საუკუნის სამოცდაათიან წლებში ამ ორ სფეროს დაემატა კულტურათშორისი კომპენსაცია, რომლის მომხრეებმა კულტურის ურთიერთქმედების პრობლემა კვლევის ცენტრში დააყენეს.
საბჭოთა მეცნიერებაში დიდი ხნის განმავლობაში აიკრძალა სოციალური ფსიქოლოგია. იგი ითვლებოდა ბურჟუაზიულ მეცნიერებად, რომელსაც ადგილი არ შეეძლო ოფიციალური მარქსისტული იდეოლოგიის სისტემაში. ამასთან, საბჭოთა სახელმწიფოში სოციალურ-პოლიტიკური ცვლილებების გავლენით შეიცვალა დამოკიდებულება დასავლეთის კულტურული და სამეცნიერო ღირებულებების მიმართ. 1966 წელს ლენინგრადის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიის ფაკულტეტზე დაიწყო სოციალური ფსიქოლოგიის სწავლება.
