"იარაღის შესახებ" კანონის თანახმად, რუსეთის მოქალაქეებს ეკრძალებათ პირადი ცეცხლსასროლი იარაღის ფლობა, თუმცა ათწლეულზე მეტია, რაც საუბარია მათ ლეგალიზაციაზე. ამასთან, არსებობს მთელი რიგი ქვეყნები, სადაც მოკლელულიანი იარაღი სპეციალიზებული მაღაზიების საშუალებით ლეგალურად ყიდის მოსახლეობას.
Რუსეთში
რუსეთში მხოლოდ 100% იურიდიულად შეგიძლიათ შეიძინოთ საკოლექციო პისტოლეტი. ამ შემთხვევაში იარაღის ასაკი უნდა იყოს მინიმუმ 100 წელი. მაგალითად, პირველი მსოფლიო ომის რევოლვერები შესაფერისია ამ მოთხოვნებისთვის: მფლობელს უნდა ჰქონდეს შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიერ გაცემული მოქმედი შეგროვების ლიცენზია, ან როსხრანკულტურას დასკვნა, რომ პისტოლეტს კულტურული და ისტორიული მნიშვნელობა აქვს. ამასთან, შეგროვების ლიცენზიის არსებობა არ იძლევა უფლებას შეიძინონ და შეინახონ ვაზნები არსებული იარაღისთვის.
უფრო რთული, მაგრამ ლეგალური გზაა კერძო უსაფრთხოების სააგენტოს გახსნა. დაიქირავეთ დირექტორი, აუცილებლად უმაღლესი იურიდიული განათლებით, მოიპოვეთ იურიდიული პირისგან უსაფრთხოების საქმიანობის ლიცენზია. შემდეგ ის ამ კომპანიაში სამუშაოს იძენს, როგორც ლიცენზირებული დაცვის თანამშრომელი და მისი საშუალებით შეიძენს ლეგალურ საბრძოლო პისტოლეტს და მისი ტარების და გამოყენების უფლებას კანონის შესაბამისად "უსაფრთხოების საქმიანობის შესახებ" და "იარაღის შესახებ".
სხვა ქვეყნებში
ლეგალურად შეგიძლიათ შეიძინოთ საბრძოლო პისტოლეტი აშშ-ს მოქალაქეებისთვის მათ ქვეყანაში. უფრო მეტიც, ბევრ შტატში ასევე შეგიძლიათ შეიძინოთ ავტომატური იარაღი (ტყვიამფრქვევები და ავტომატები). 23 სახელმწიფო ნებადართულია იარაღის ღია ტარების, 38 სახელმწიფო ფარული იარაღის დაშვების საშუალებას, ხოლო ალასკასა და ვერმონტში იარაღის ტარების ლიცენზია საერთოდ არ არის საჭირო. ამასთან, ყველაფერი არც ისე კარგია: ილინოისში იარაღის ტარების სრული აკრძალვაა, მათი შენახვა მხოლოდ სახლში შეგიძლიათ.
შეგიძლიათ პისტოლეტის ლეგალურად ყიდვა ნორვეგიაში. განმცხადებელი მოკლე ლულის იარაღის ლიცენზიის მისაღებად უნდა იყოს მინიმუმ 21 წლის, ის უნდა იყოს სროლის კლუბის წევრი მინიმუმ ექვსი თვის განმავლობაში და ჩააბაროს გამოცდები იარაღის გამოყენების საფუძვლებში. ლიცენზიის მოპოვების შემდეგაც კი, მოქალაქემ არ უნდა თავი დაანებოს სროლის კლუბში გაწევრიანებას და, ზოგჯერ მაინც, დაესწროს სროლის სპორტულ შეჯიბრებებს. ეს გამოწვეულია იმით, რომ ნორვეგიაში ძალზედ ერიდება მოკლებოლიანი თავდაცვის იარაღის ლიცენზიის გაცემა და სპორტული მიზნებისთვის იარაღის ტარების ლიცენზია ადვილია. მეორეს მხრივ, სვალბარდის არქიპელაგის კუნძულებზე მცხოვრებ მოსწავლეებსა და სტუდენტებს ეკრძალებათ დასახლებების დატოვება იარაღისა და საბრძოლო მასალის გარეშე, დათვების შეტევების გახშირების გამო.
ნებადართულია საბრძოლო პისტოლეტების ფლობა ბრაზილიაში. ამავე დროს, ლიცენზიის მიღების მსურველები უნდა იყვნენ 25 წლის და ზემოთ და უნდა დაამტკიცონ იარაღის შეძენის მიზანი. მათთან პისტოლეტის ტარება დაშვებულია მხოლოდ სოფლად მცხოვრებთათვის, იმ პირობით, რომ ისინი დაადასტურებენ, რომ საფრთხე ემუქრება იარაღის მფლობელის ან მისი ოჯახის წევრების სიცოცხლესა და ჯანმრთელობას. პისტოლეტის ყველა მფლობელი დარეგისტრირებულია, როგორც მონადირე.
ანდორასა და შვეიცარიაში მოქალაქეებს უფლება აქვთ, ჰქონდეთ მცირე ზომის იარაღი. მაშინაც კი, რომელიც ჯარში მსახურობს. ფაქტია, რომ ქვეყნის თავდაცვისთვის პასუხისმგებლობა ეკისრებათ მოქალაქეებს და მათი მობილიზაციის შემთხვევაში ისინი ვალდებულნი არიან იარაღით გამოცხადდნენ. ასევე დაშვებულია პისტოლეტების ფლობა არგენტინაში, ბულგარეთში, ჰოლანდიაში, გერმანიაში, იტალიაში, ისრაელში, კანადაში, მექსიკაში, ფინეთსა და ჩეხეთში. ყოფილი სსრკ ქვეყნებიდან საბრძოლო პისტოლეტის ლეგალურად შეძენა შეგიძლიათ საქართველოში, ლატვიაში, ლიტვაში, მოლდოვაში და ესტონეთში.
