ძალიან ხშირად შეიძლება მოისმინოთ ადამიანის შესახებ არასასურველი კომენტარი, რომელიც ასე ჟღერს: "დიახ, ის ნამდვილი მიზანთროპია". რატომ აქვს ამ სიტყვას სრულად პოზიტიური სემანტიკური დატვირთვა, ამის გაგება შეგიძლიათ, თუ გავითვალისწინებთ მიზანთროპიის კონცეფციას.
მისანთროპია ბევრ წიგნსა და ლექსიკონში შემდეგნაირად ითარგმნება: "სიძულვილი", "სიძულვილი, ზიზღი". ითვლება, რომ მიზანთროპია არის ადამიანის უარყოფა სხვა ადამიანებზე, გაუცხოება საზოგადოებაში, სხვა ადამიანების მიმართ დაუძლეველი მტრობის მანიფესტაცია.
პერფექციონისტები
როგორც წესი, დაუყოვნებლივ ჩანს მისანტროპიისკენ მიდრეკილი ადამიანი: მას არ მოსწონს კომუნიკაცია, ერიდება უცხოებთან საუბარს, ყველაზე ხშირად მას მეგობრული ვიწრო წრე ჰყავს, ან საერთოდ არცერთი. ასეთი ადამიანები ძალიან კრიტიკულები და შეუწყნარებლები არიან სხვების მიმართ, ხშირად ძალიან საზიზღარი ხასიათი აქვთ და ამიტომ მარტოობაში ცხოვრობენ.
მიზანთროპია არ არის დაავადება ან გონებრივი გადახრა, ეს არ არის მოცემული ბუნებით, არამედ შეძენილი ხასიათის თვისება, რომელიც სულაც არ დომინირებს, ამიტომ ფსიქოლოგები ხშირად საუბრობენ ე.წ. ფარული მიზანთროპების შესახებ - საზოგადოების ადეკვატური ადამიანები, მაგრამ კრიტიკულები სხვების, თვითონ …
მიზანთროპია ხშირად იწვევს სხვა ადამიანების საზოგადოებაში ადაპტაციის შეუძლებლობას, ეს შეიძლება იყოს ცხოვრების ფილოსოფია ან ცხოვრების, ხალხის, სოციალური საფუძვლების იმედგაცრუების შედეგი. ეს თვისება შეიძლება თანდაყოლილი იყოს პერფექციონისტ ადამიანებშიც, ე.ი. ვინც სხვებს ზედმეტად მოითხოვს. მათი მოთხოვნილებების შესაბამისად შედეგის მიღწევის შეუძლებლობა პერფექციონისტებს უბიძგებს იფიქრონ სამყაროს და ხალხის არასრულყოფილებაზე, არ მოსწონნონ ისინი.
იდეალისტები
მიზანთროპის კიდევ ერთი ტიპია იდეალისტი. ისინი ქმნიან თავიანთ იდეალურ სამყაროს და ხალხს. ეს მათი მთავარი პრობლემაა. როდესაც იდეალისტები რეალობას უპირისპირდებიან, მათი იდეალურობის სურათი იშლება. ადამიანთა ნაკლოვანებებთან შეუსაბამობა მათ მოგერიებასა და ფსიქოლოგიურ კომფორტს არღვევს, რადგან მიზანთროპე-იდეალისტები, როგორც წესი, მშვენიერი გონებრივი ორგანიზაციის მქონე ადამიანები არიან.
აღსანიშნავია, რომ არსებობს მრავალი ცნობილი ადამიანი, ვისთვისაც მათი არასწორი დახასიათება ხელს არ უშლიდა მათ საზოგადოებაში პატივისცემის მოპოვებაში, მათ შორის ისეთებიც, როგორიცაა ბილ მიურეი, ამბროსი გვინეტ ბიერსი, ალექსანდრე გორდონი, ეგორ ლეტოვი. მათი საქმიანობის სფეროები ძალიან მრავალფეროვანია - მსახიობობით, მწერლობით, ჟურნალისტიკით დაწყებული სიმღერებით.
საინტერესოა, რომ ფსიქოლოგები სხვებისადმი სიძულვილში ხედავენ საკუთარი თავისადმი ზიზღის მიზეზს. ანუ, სინამდვილეში, ამ ხალხს არ უყვარს საკუთარი თავი, მათ აღიზიანებთ საკუთარი სუსტი თვისებები, ამიტომ, სხვა ადამიანებში ამ თვისებების უმცირეს გამოვლინებასაც კი პოულობენ, რისხვას განიცდიან. რა თქმა უნდა, ეს ქცევა სისუსტის გამოხატულებაა, მაგრამ ის ხშირად გარდაიქმნება თვითგანვითარების სურვილში.
მიზანთროპებში სხვა ადამიანების მიმართ თანაგრძნობისა და თანაგრძნობის გრძნობა პრაქტიკულად არ აღენიშნებათ, ისინი უაღრესად გულგრილები არიან სხვისი პრობლემების მიმართ.
