ბავშვის ადაპტაცია ცხოვრებისეულ სიტუაციებთან, რაც შეიძლება წარმოიშვას მის გზაზე, დამოკიდებულება სხვებისადმი და ქცევის ფორმები შესაძლო კონფლიქტებში - ეს ის მიზნებია, რომლებიც მისი შემქმნელის რენე ჟილეს სახელს ატარებს.
რენე ჟილეს საპროექტო ტექნიკა გამოჩნდა 1959 წელს და დღემდე აქტიურად გამოიყენება ბავშვის ფსიქოლოგიური მაკიაჟის შესასწავლად და იმის დასადგენად, თუ რამდენად სოციალურად არის იგი ადაპტირებული საზოგადოებაში ურთიერთობებში. როდესაც ამ ტესტის შედეგების მიხედვით ხდება ქცევის კონფლიქტის ზონების გამოვლენა, შესაძლებელი ხდება გავლენა მოახდინოს ბავშვების აღქმაზე მათ გარშემო არსებული სამყაროზე და პიროვნების შემდგომ განვითარებაზე.
რენე ჟილეს ტექნიკის აღწერა
ტექნიკა არის ვიზუალურ-ვერბალური, ანუ ბავშვს სთავაზობენ ვიზუალურ ინფორმაციას და კითხვებს მის შინაარსთან დაკავშირებით, რომელზეც მან პასუხი უნდა გასცეს. ტესტი მოიცავს 42 დავალებას, რომელსაც თან ახლავს ზეპირი ან წერითი შეკითხვები. ამ სურათებზე გამოსახულია ადამიანები, ბავშვები და მოზარდები, რომელთა მიმართებაშიც ბავშვს სთხოვენ აირჩიონ მასთან უფრო ახლოს მყოფი ქცევის ფორმა. მისი პასუხების ანალიზი აჩვენებს, თუ როგორ აღიქვამს იგი გარშემომყოფ ხალხს და მათთან ნამდვილ ურთიერთობას.
რენე ჟილეს ტესტები მარტივია, სურათებზე სქემატურად გამოსახულია ოჯახის წევრები და ბავშვისთვის ნაცნობი ადამიანები, რომელთა მიმართებაშიც მას სთხოვენ აირჩიონ მისთვის ქცევის შესაფერისი ფორმა მოცემულ სიტუაციაში. მაგალითად, განსაზღვრეთ თქვენი ადგილი ოჯახის სუფრასთან, სადაც ცარიელი ადგილია თითოეულ ნათესავთან, ან შეთავაზებული პასუხიდან კითხვაზე, როგორიცაა "თუ განაწყენებული ხართ, რას გააკეთებთ?" აირჩიე შენი ქცევის ვარიანტი.
ამ ტესტის ჩაბარების შედეგებზე დაყრდნობით, ფსიქოლოგი იკვლევს პირადი კავშირების სისტემას, რომელიც მოიცავს ბავშვის ურთიერთობას ოჯახის წევრებთან და მის დამახასიათებელ ფსიქოლოგიურ თვისებებს. ეს უკანასკნელი მოიცავს: კონტაქტს, ხელმძღვანელობის სურვილს, ცნობისმოყვარეობას, ადეკვატურობას და საიდუმლოებას. ეს, რა თქმა უნდა, არ არის კრიტერიუმების სრული სია, რომლითაც ექსპერტები აფასებენ სუბიექტის ქცევას.
როგორ ხდება ტესტირება რენე ჟილეს მეთოდით?
რენე ჟილეს ტექნიკა რეკომენდირებულია 4-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვების გამოსაკვლევად. ტესტირება უნდა გაკეთდეს მხოლოდ ინდივიდუალურად. სწავლის დაწყებამდე ფსიქოლოგი გასაგები ფორმით უხსნის ბავშვს, როგორ ჩატარდება ტესტი და რა იქნება მისგან მოთხოვნილი.
ტესტის ბოლოს ფსიქოლოგი სვამს დამატებით კითხვებს, რომლებიც ეხმარება მას უფრო ზუსტად შეისწავლოს არც თუ ისე მკაფიო წერტილები. საჭიროების შემთხვევაში, ინფორმაციას ავსებს პედაგოგებთან, მშობლებთან ან მკურნალ ექიმთან საუბარი, რომელიც აკვირდება ბავშვს. საგნის პასუხების ანალიზი შეიძლება გაერთიანდეს სხვა ტესტებთან, პიესასთან ან ფსიქოლოგიასთან.
